در دنیای سرگرمی‌های دیجیتال، بازی‌های ویدیویی جایگاه قابل توجهی را به خود اختصاص داده‌اند و مخاطبانی از همه سنین در سراسر جهان به خود جذب کرده‌اند. از ماجراجویی‌های پیکسلی دهه 80 میلادی تا تجربه‌های فراواقعی و غوطه‌ورکننده امروزی، بازی‌های ویدیویی مسیر طولانی‌ای را طی کرده‌اند. اما این مسیر از کجا آغاز شد؟ اولین بازی ویدیویی کدام بود؟
پاسخ به این سوال ما را به دهه 1950 برمی‌گرداند، زمانی که مفهوم بازی‌های ویدیویی همانند نظریه‌ی فرود آمدن بر روی ماه بیگانه بود. اولین بازی ویدیویی به نام Tennis for Two ساخته ویلیام هیگینبوتام بود. هدف طراحی Tennis for Two این بود تا در نمایش عمومی سالیانه آزمایشگاه ملی بروکهیون در آپتن نیویورک، بازدیدکنندگان را سرگرم کند. این بازی تقلیدی ساده از تنیس بود که بر روی یک اسیلوسکوپ نمایش داده می‌شد. اسیلوسکوپ یک ابزار آزمایش الکترونیکی است که ولتاژهای سیگنال متغیر را به صورت گرافیکی نمایش می‌دهد. بازیکنان از کنترل‌کننده‌ها برای تنظیم زاویه حرکت و زدن توپ روی شبکه مجازی استفاده می‌کردند.
Tennis for Two به صورت تجاری در دسترس نبود و تنها یک بار در سال در آزمایشگاه ملی بروکهیون نمایش داده شد، با این حال یک گام بزرگ در تاریخ بازی‌های ویدیویی بود. این اولین بازی بود که اجازه داد دو بازیکن بر روی نمایشگر گرافیکی با هم رقابت کنند. اگرچه Tennis for Two به عنوان اولین بازی ویدیویی شناخته شده است، در اینجا لازم است توجه کنیم که تلاش‌هایی در زمینه ساخت سرگرمی الکترونیک تعاملی پیش از آن نیز صورت گرفته است.
در سال 1950، مهندس بریتانیایی به نام آلن تورینگ نسخه رایانه‌ای بازی Nim را توسعه داد. با این حال، این بازی گرافیکی محسوب نمی‌شد و روی یک کامپیوتر خیلی بزرگ اجرا می‌شد. در سال 1952 نیز، الکساندر داگلاس، یک دانشجوی دکتری در دانشگاه کمبریج، بازی OXO یا Noughts and Crosses را ساخت. این نسخه کامپیوتری بازی tic-tac-toe محسوب می‌شد که آن را روی یک لوله پرتو کاتدی نمایش می‌داد. با این حال، مانند بازی Nim تورینگ، OXO به معنای واقعی کلمه یک بازی ویدیویی نبود زیرا واسط گرافیکی و تعاملی که امروزه بازی‌های ویدیویی را تعریف می‌کند، را نداشت.
