روزگاری بود که شاید هر چند سال یکبار یک فیلم ابرقهرمانی ساخته می شد و البته که مخاطبان آنها هم آنچنان زیاد نبود، ولی حالا اوضاع بسیار متفاوت شده است و تعداد فیلم های ابرقهرمانی بیشتر و پر تعدادتر از هر سبک دیگری است. در بین فیلم های ساخته شده توسط مارول فیلم اونجرز از اعتبار و جایگاه ویژه ای برخوردار است که خود را از هر لحاظ با دیگر آثار تفکیک کرده است. در حقیقت فیلم Avengers دیگر احتیاجی به معرفی ندارد و به شهرت فراوانی هم رسیده است، کارگردان این سری فیلم یعنی Joe Russo’s به تازگی از علایق خود به ساخته های جدید مارول مخصوصا فیلم Spiderman: No Way Home صحبت کرده است.
آیا اونجرز 4 در راه خواهد بود؟
فعالیت های Marvel در دهه اخیر بیشتر از هر دوره دیگری بوده است و هر بار هم شاهد عنوان های جدیدی هستیم. اگر که سری فیلم های اونجرز را دیده باشید متوجه می شوید که این اجماع حاصل سالها تلاش سونی پیکچرز و مارول بوده است که حالا تماشاگران را محو خود کرده است. فعالیت های مارول در فازهای مختلفی تفکیک می شود و در هر دوره قصد تشکیل یک مجموعه خاص با اهداف خاص را داشته است. در واقع در حال حاضر در فاز چهارم فعالیت های سینمایی مارول هستیم که با برنامه ریزی های خاص در حال پیشروی است. در این فرایند به تازگی شایعه شده است که فیلم Avengers 4 در حال برنامه ریزی است.
مارول در فاز چهارم کاری خود عنوان هایی مانند Black Widow، Shang Chi and the Legends of the ten Rings، The Eternals، Doctor Strange، Multiverse of Madness و Spiderman No Way Home را منتشر کرد که هر کدام در خط فکری در فاز چهارم قرار داشتند. در حالیکه بعضی از این عنوان ها تا حدودی بی معنا بودند بقیه موفق عمل کردند.
جو روسو در وصف Spiderman: No Way Home چنین می گوید: من فکر می کردم که No Way Home یک اثر منحصربه فرد باشد و در واقع هم که عالی بود و از دیدن آن لذت زیادی بردم. من در سالن سینما حضور داشتم و کاملا محو تماشای این فیلم بودم و چقدر عالی بود که مثل باقی مردم می توانم بنشینم و بدون داشتن هیچ دغدغه ای فیلم مورد علاقه خود را ببینم.
جو روسو چنین صحبت هایش را ادامه می دهد: من فکر میکنم که همیشه مشکل تفرقه در جامعه ما وجود داشته، اما حالا بواسطه سری فیلم های مارول ما به دور از تبعیض نژاد، رنگ پوست، فرهنگ، عقیده و خیلی چیزهای دیگر این اتحاد به نمایش گذاشته شده است. این قدرت واقعی فیلمسازی مارول است که به چنین دستاوردی رسیده و حتی برای آن برنامه ریزی هم می کند. تابحال چنین حجم احساسات، پیروزی و موفقیت را در هیچ نوع ژانر دیگری مشاهده نکرده بودم و خوشحال هستم که مارول می تواند به چنین دستاوردی رسیده باشد.
در فیلم Spiderman: No Way Home تام هالند، بندیکت کامبربچ، زندایا، جیکوب باتالون، ماریسا تومی، جان فاورو، اندرو گارفیلد، توبی مگوایر، جی.کی. سیمونز، جیمی فاکس، آلفرد مولینا، توماس هادن چرچ، ریس ایفانس و ویلم دفو به بازی در نقش های خود پرداختند.
این فیلم ادامه مشکلات پیتر پارکر را نمایش می دهد که حالا هویتش بر ملا شده و در کنار آن باید از پس دشمنان جدید هم بر بیاید. این فیلم با تکیه بر حس نوستالژی کاراکترهای محبوب سری فیلم سم ریمی را مانند دکتر اکتاپوس، سندمن،گرین گابلین و دو اسپایدرمن دیگر را جمع آوری کرد تا مخاطبان بیشتری را به سالن های سینما بکشاند و در حقیقت موفق هم بود.
به نظر شما عملکرد فیلم No Way Home چطور بود؟ آیا حس نوستالژی در این فیلم به اندازه کافی راضی کننده بود؟
