بررسی بازی A Plague Tale: Requiem نسخه کامپیوتر – طاعونی که قاتل کارت گرافیک است

افسانه طاعون پس از دو نسخه اکنون به نقطه اوج خود رسیده است. یک اکشن ماجراجویی که در سال 2019 تلاش داشت در بین ستارگان دیده شود. اینکه بسیاری از کاربران و منتقدان برای نسخه دوم مشتاق بودند، نشان از موفقیت این عنوان از آسوبو استودیوی فرانسوی داشت. قسمت دوم افسانه طاعون با نام A Plague Tale: Requiem همچنان داستان خواهر و برادری را برای بقا در یک جهان طاعون زده پیش روی گیمر قرار می دهد. در همین ابتدا به شما می گویم که اگر تمام جذابیت ها و خطرات A Plague Tale: Innocence را چند برابر کنید، می رسید به گیم پلی و محیط خیره کننده A Plague Tale: Requiem. پس خود را آماده کنید برای یک سفر هیجان انگیز.

سطح وفاداری بصری و طراحی دقیق مبارزات به مخفی کاری های گسترده، یک بازی خاص دیگر را روایت می کند. داستان آمیشیا و هوگو چنان شما را در خود محو می کند که پس از چند ساعت، تازه متوجه گذشت زمان می شوید. جهانی متراکم که با دقت هر چه بیشتر تمام هستی آن کنار یکدیگر چیده شده تا در هر برهه زمانی، اتمسفر آن متناسب با حال و هوای بازی، شما را حیرت زده کند.

اگر مانند نگارنده، جدا از داستان، شخصیت پردازی و فیزیک، جهان بازی و دقت در جزئیات برایتان جذاب است، Requiem را از دست ندهید. در همان ابتدا توسعه دهنده سعی کرده تا قدرت خود در نمایش جزئیات را به رخ بکشد. پوشش گیاهی مانند بسیاری از عناوین مطرح، تنها از دور جذاب نیست، بلکه با دیدن درختان متوجه می شوید که انجین بازی و تصمیمات، چطور می تواند تک تک برگ ها و شاخه ها را با جزئیات به درون کادر بیاورد که گاه با فیلم سینمایی آن را اشتباه بگیرید. البته که این دقت در جزئیات باعث شده تا A Plague Tale: Requiem به قاتل کارت گرافیک و رم تبدیل شود !.

نگاهی به بازی A Plague Tale: Requiem

بخش آغازین یا اینترو بازی نشان از هوش کارگردان دارد. شروعی که حتی گیمرها یا کاربرانی که از داستان بازی اطلاعی ندارند هم از داستان پیش رو و مشکلات آن آگاه می کند. در ابتدا یک کشتی به گل نشسته را شاهد هستیم که بادبان آن در حال سوختن است و هزاران موش طاعون زده در اطراف آن در حال پرسه هستند. با انتخاب بخش مورد نظر و در لحظه ورودی به گیم پلی و لودینگ، ستون شعله ور بادبان کشتی شکسته شده و نقش بر زمین می شود. در این زمان موش ها فرار می کنند اما حتی آتش هم جلوی آنها را نگرفته و دوباره شاهد حجم وسیعی از موش هستیم. به نظر نگارنده کارگردان با این ایده تصویری می خواهد بگوید چالش های بازی آسان نیستند “کمربندها را ببندید”.

قهرمان داستان آمیشیا و برادر کوچکش هوگو پس از وقایع قسمت اول، اکنون تجربه بیشتری دارند تا با مشکلات کنار بیایند. یکی از آیتم های ابتدایی، داستانی است بر اساس سفری که برای بهبود هوگو لازم و حیاتی است. داستانی که با روایتی هنرمندانه در ابتدا (پس از آشنا شدن با محیط بازی، شهر و افراد)، شما را به دنبال کیمیاگری می برد تا بتواند به هوگو کمک کند. خوش بینی ابتدای بازی زیاد دوام نمی آورد به طوری که آرامش پس از مدتی به انفجار خشونت تبدیل می شود.

طولی نمی کشد که موش های معروف بازی نه به اندازه نسخه اول بلکه چندین برابر گسترده تر و خشمگین تر، همراه با گسترش بیماری اسرارآمیز هوگو (برادر کوچک) دوباره در تصویر ظاهر می شوند و چالش های بزرگی را به وجود می آورند. پس از یک آزمایش پزشکی خطرناک، خانواده تصمیم می‌گیرند به سمت جنوب به جزیره‌ای بروند که رویاهای هوگو را تسخیر کرده است.

داستان بازی چنان جذاب و هنرمندانه روایت می شود که شما را در قالب آمیشیا، به دنیایی دیگر کوچ می دهد. دنیایی که می تواند جهان واقعی شما را هم تحت تاثیر قرار دهد. در طول بازی، شما بارها آزموده می شوید، یاد می گیرید و بر اساس نیاز، هم مهربان هستید و هم خشمگین.

با اینکه وارد شدن به دعوا و جنگ باعث پیشرفت زنجیره مهارت ها می شود، بازیکنان قادر هستند سبک های مختلف بازی را مانند مخفی شدن امتحان کنند. در واقع A Plague Tale: Requiem جدا از یک عنوان اکشن و ماجراجویی، عنوانی بر اساس ترس و بقا و مخفی کاری است. مخفی کاری برای کاربرانی که از جنگ و دعوا اجتناب می کنند، جذاب است و راهی است برای پیش بردن اهداف با استرس کمتر.

در طول بازی، از طیف وسیعی از ابزارها استفاده خواهید کرد اما نکته جذاب این است که می توانید به طور فزاینده ای از توانایی هوگو برای هدایت انبوهی از موش ها استفاده کنید. در این حالت تسلط بر موش ها برای هدایت آنها به سمت دشمنان، باعث سرگرمی و جذابیت بیشتر بازی می شود اما به شرط آنکه خود را در معرض بلعیده شدن قرار ندهید.

در سرتاسر Requiem، چیزی که بسیار چشمگیر است این است که استودیو Asobo چگونه داستان سرایی خود را با گیم پلی ترکیب می کند. از دیالوگ هایی که آمیشیا و هوگو با یکدیگر زمزمه می کنند در حالی که از نگهبانان پنهان می شوند تا تهدید همیشگی موش ها و استرس های آمیشیا که به طور زیرکانه در بازی گنجانده شده است.

با اینکه Innocence محیط های بسیار چشمگیری داشت، اما Requiem در سطح بسیار بالاتری قرار می گیرد به طوری که کمتر بازی قادر به ارائه محیط هایی اینچنینی است. استفاده عالی از نور، سایه، جزئیات و رنگ در بخش بخش بازی کاملاً مشهود است اما چند مورد مانند حس کروماتیک در کناره های کادر مانند لنز دوربین، سایه ابرهای در حال حرکت بروی محیط، رنگ هایی که در انتقال مفاهیم سهیم هستند و البته فضا سازی گسترده در محیط گیم پلی بسیار چشم نواز و عالی است.

عملکرد Requiem بروی کامپیوتر

بازی A Plague Tale: Requiem را بروی کامپیوتر اجرا کردم تا از نحوه عملکرد آن با قطعات مختلف آگاه شوم. این بازی با گستردگی در جزئیات و جهان بی نظیر، نیاز به پردازش بالایی در بخش تراشه گرافیکی و حافظه تصویری دارد. چند نکته در خصوص این بازی در طول تست نظر من را جلب کرد:

1.  پردازش گرافیکی سنگین برای این بازی مورد نیاز است. در واقع نیاز به یک کارت گرافیک قدرتمند برای اجرای روان بازی A Plague Tale: Requiem دارید.
2. حافظه گرافیکی کارت گرافیک اگر کمتر از 10 گیگابایت است، بهتر است حداقل 24 گیگابایت رم داشته باشید تا در بخش حافظه با پشتیبانی مناسبی همراه شوید.
3. فرکانس رم می تواند در سرعت پردازش تاثیر گذار باشد.

در ابتدا تصمیم گرفتم این بازی را با کارت گرافیک GTX 1660 Ti تست کنم، اما با وجود نمایشگر 4K با افت فریم ریت بسیار عجیبی روبرو بودم که نشان از قدرت بالای این بازی در طلب پردازش گرافیکی دارد. پس از تست های مختلف، کارت گرافیگ RTX 3070 را در نظر گرفتم تا نتیجه نهایی بهتری را برای شما ارائه کنم و البته قابلیت DLSS را هم بروی این بازی تست کنم.

در ابتدا نگاهی داریم به نرخ فریم در تنظیمات گرافیکی مختلف در رزولوشن های 1080 پیکسل، 1440 پیکسل و 4K. در این بازی اختلاف عملکرد بین گزینه های گرافیکی کم است، اما وقتی به فریم در تنظیمات حداکثر (Ultra) و حداقل (Low) نگاه می کنید، بیشتر متوجه دقت در جزئیات این بازی می شوید. به وضوح می توان کم شدن جزئیات را با کم کردن تنظیمات گرافیکی دید.

همانطور که مشاهده می کنید، در تنظیمات گرافیکی مختلف جزئیات کمتر شده، بافت تقلیل یافته و دقت در سایه ها کاهش می یابد. بازی A Plague Tale: Requiem چنان دارای جزئیات خصوصاً در بافت گیاهان است که تنظیمات گرافیکی مختلف بروی آن می تواند بین 15 تا 30 درصد به افزایش یا کاهش فریم ریت منجر شود.

در بخش تنظیمات گرافیکی گزینه ای به نام Resolution Scale وجود دارد که می تواند به طور چشمگیر، بار پردازش تصویر را مدیریت کند. زمانی که این گزینه بروی 100 درصد تنظیم است، همان تصویر اصلی مناسب با رزولوشن را پردازش و به چشم کاربر منتقل می کند. اما با کم کردن این گزینه در واقع ابعاد تصویر قابل پردازش را کمتر از تصویر قابل مشاهده می کند تا کمی از بار پردازشی کم کند. اگر با تنظیمات 100 درصد چندان فریم ریت جذابی دریافت نمی کنید، می توانید با کم کردن این گزینه (مثال 70 درصد) نرخ فریم بیشتری را تجربه کنید. در این بخش مقایسه ای داریم بین Resolution Scale با نرخ 100 درصد و 70 درصد بروی تنظیمات High رزولوشن های مختلف.

همانطور که عنوان کردم، من برای تست این بازی از کارت گرافیک های GTX 1660 Ti و RTX 3070 استفاده کردم تا نشان دهم عملکرد بازی با دو کارت گرافیک مختلف چگونه است. بر خلاف عقیده ای که در اجرای بازی دارم (کیفیت تصویر مهمتر از فریم ریت)، بعضی از گیمرها ترجیح می دهند فریم ریت بالایی را تجربه کنند نه کیفیت تصویر خیره کننده (تصویر فدای فریم ریت بیشتر). به همین دلیل گزینه DLSS در کارت گرافیک های انویدیا و FSR در کارت های رادئون برای این کاربران مناسب است. باید بگویم که این فناوری ها، با کاهش جزئیات و ابعاد رندرینگ تصویر، در چند حالت مختلف سعی بر افزایش فریم ریت در بازی ها دارند. با این ساختار مشخص است که حتی در حالت QUALITY هم شاهد افت کیفیت تصویر (افت بسیار کم) نسبت به DLSS خاموش هستیم (چه برسد به DLSS ULTRA PERFORMANE). در زمان استفاده از کارت RTX 3070 این گزینه برای من در بازی فعال شد، پس اگر بازی با DLSS روشن را دوست دارید، در ادامه همراه باشید.

بازی A Plague Tale: Requiem با تمام جذابیت های بصری و داستانی، مشکلاتی هم در دل خود دارد که ممکن است باعث شود پس از اتمام بازی چندان تمایلی به اجرای مجدد آن نداشته باشید. اما جدا از این موارد، جهان گسترده بازی و دقت در جزئیات حتی در دور دست ها، نیاز به پردازش را زیاد می کند. استفاده از یک کارت گرافیک قدرتمند، و استفاده حداقل از 24 گیگابایت رم (32 گیگابایت پیشنهادی) می تواند گیم پلی روانی را در هر رزولوشن ایجاد کند. البته یادتان نرود پردازنده نباید درگیر گلوگاه شدید باشد.