چه نوع تلویزیونی بخرم؟ کدام تکنولوژی تصویر برای من مناسب است؟ تلویزیون چند اینچ برای من مناسب تر است؟ تفاوت بین صفحه نمایش ها در چیست؟ این ها سوالاتی هستند که ممکن است قبل از خرید تلویزیون به ذهن هر فردی خطور کند. در این مطلب قصد داریم چند واژه در دنیای تلویزیون را با هم بررسی کنیم تا انتخاب منطقی تری هنگام خرید تلویزیون داشته باشیم.
با پیشرفت علم، انتخاب خرید بین مدل های مختلف تا حدودی برای مردم سخت شده است و در بیشتر مواقع کاربر را سر دوراهی انتخاب قرار می دهد. دنیای تلویزیون ها هم با سرعتی خیره کننده رو به پیشرفت است و به واقع انتخاب تلویزیون مناسب حتی بین تکنولوژی های روز دنیا هم به کاری سخت تبدیل شده است. مارک های مختلف، تکنولوژی های گوناگون، اسم هایی که هر برندی برای خود تغییراتی در آن داده تا نظر خریداران را به محصول خودش جلب کند، ابعاد مختلف نمایشگرها، رنگهای مختلف، طرح های جذاب و … همه و همه باعث سردرگمی خریداران می شود.
بنابر این باید قبل از خرید تلویزیون با چند واژه بین تلویزیون ها آشنا شوید. در وب سایت بنچیمو سعی کرده ایم تا این واژگان را برای شما توضیح دهیم تا انتخاب مناسب تری برای فضای زندگی و خانواده خود داشته باشید.
چه تلویزیون هایی در بازار حضور دارند؟
تلویزیون ها با صفحه نمایش های مختلفی در بازار حضور دارند اما در نهایت بیشتر آنها ساختاری مشابه با هم دارند و تنها در بخش های جزئی با هم تفاوت دارند. این تفاوت ممکن است بروی انتخاب کاربر تاثیر گذاشته و حتی فرد را از انتخاب درست دور کند.
تلویزیون های LCD
پس از تلویزیون های لامپی یا CRT، دور تازه ای از تلویزیون ها به بازار ورود کرد. تلویزیون های LCD با عمقی بسیار کمتر از تلویزوین های CRT معرفی شدند. این نوع تلویزیون ها با سیستم روشنایی یا نور پس زمینه CCFL که در نهایت به فعالیت فلورسنت ها بر می گشت کار می کردند. همین مورد باعث شده بود تا لامپ تصویر و عمق زیاد تلویزیون های قدیمی حذف شود و این مدل ها را کاملا باریک تر از نسل قبل تلویزیون ها کند. باریک شدن تلویزیون های LCD و اذیت کمتر چشم ها باعث شد تا به سرعت این محصولات میان مردم رواج یافته و در هر منزلی نمونه ای از آنها دیده شود. این تلویزیون ها از کنتراست بسیار بهتری نسبت به تلویزیون های قدیمی بهره می بردند و رنگ ها را زنده تر از گذشته به چشم مخاطب منتقل می کردند. البته این روزها کمتر می توان در بازار، تلویزیون های LCD را پیدا کرد.
تلویزیون های پلاسما
تلویزیون های پلاسما تقریبا به طور کامل از میدان رقابت حذف شده اند. این تلویزیون ها از پنل شیشه ای حاوی میلیون ها سلول کوچک با گازهای تحریک پذیر ساخته شده بودند. با استفاده از جریان برق، گازهای موجود باعث می شدند تا پیکسل ها روشن شوند و در نهایت تصویر تشکیل شود. تلویزیون های پلاسما مسلماً از کنتراست و رنگ های دقیق تری نسبت به LCD ها سود می بردند اما ساختاری که باعث می شد تولیدکننده تنها در ابعاد بزرگتر از 42 اینچ این تکنیک را به کار بگیرند باعث حذف این تلویزیون ها شد. شما باید خیلی خوش شانس باشید که یکی از این تلویزیون ها را در قفسه فروشگاه ها پیدا کنید.
تلویزیون های LED
پس از ال سی دی ها نوبت به تلویزیون های LED بود که بازار را فتح کنند. این نوع تلویزیون ها به جای استفاده از لامپ های پر مصرف، از نور پس زمینه LED استفاده می کردند تا هم مصرف انرژی کمتر شود و هم تلویزیون های جدید از آنچه که در LCD ها دیده بودیم باریک تر شوند. البته در تلویزیون های LED دو نوع ساختار وجود دارد. ساختار در این نوع تلویزیون ها با دیودهای نوری مستقیم و دیودهای نوری کناره تقسیم می شوند.
در ساختار دیودهای نوری مستقیم، نوع نمایش تصویر با انرژی کمتر و نور کمتری انجام می شد و دیودهای نوری به دلیل زاویه مستقیم با پنل، از عملکرد سریع تر، کنتراست بسیار بهتر و نقاط تفکیک یافته عالی سود می برند. این نوع ساختار به دلیل هزینه بالا، صرفه اقتصادی برای تولید کننده و خریدار ندارد و در نهایت می توان این سیستم نوردهی را در مدل های گران قیمت و پرچمدار مشاهده کرد. به همین دلیل بیشتر مدل های LED بازار از نوع دیودهای نوری کناره هستند.
اما در مدل دیودهای نوری کناره، ساختار کلی همانند تلویزیون های LCD است با این تفاوت که ساختار نوری آن ها متفاوت است و از لامپ هایی با قدرت بیشتر و مصرف کمتر در این نوع تلویزیون ها استفاده می شود. در این تلویزیون ها نور از کناره به پنل تصویر تابیده می شود و پس از جذب از لایه های مختلف، توسط پیکسل های موجود در پنل به نمایش در می آیند. این تلویزیون ها در مجموع عملکردی بهتر از نمونه های LCD دارند اما نمی توان به راحتی با مدل های دیودهای نوری مستقیم مقایسه شوند. با این حال این مدل ها به مراتب از دیگر تلویزیون های LED ارزانتر هستند.
تلویزیون های OLED
در این نوع تلویزیون ها نور دیودهای الکترومغناطیسی همانند دیودهای نوری مستقیم تابیده می شود و پس از عبور از جریان الکتریکی، از طریق پنل فیلم الکترومغناطیسی به نمایش در می آیند. این تکنیک تشکیل تصویر باعث می شود تولیدکننده تا حد ممکن تلویزیون خود را باریک بسازد و حتی آن را منعطف کند. در این نوع تلویزیون ها کنتراست بسیار عالی یا کنتراست بی نهایت شکل می گیرد و رنگ ها در پویا ترین و زنده ترین حالت خود قرار دارند. مدیریت جدا هر ساب پیکسل در این پنل ها باعث می شود تا انرژی مصرف شده به حداقل کاهش یابد و کیفیت تصویر هم به بالاترین سطح خود برسد. البته هزینه ی بالای ساخت این نوع نمایشگرها باعث شده تا کمپانی هایی مانند ال جی، سونی، فیلیپس و پاناسونیک تنها برای پرچمدارانشان از این تکنولوژی استفاده کنند.
تلویزیون های Quantum Dot
تلویزیون های نقطه کوانتومی را تنها باید به سامسونگ نسبت داد. تکنولوژی نقاط کوانتومی یکی از تکنیک هایی بود که سامسونگ را به ثروت بالایی رساند. این تکنیک را باید نسخه بهبود یافته تلویزیون های LED دانست. در پنل های Quantum Dot، نور پس از گذشت از 7 لایه مختلف و یک لایه متراکم رنگی که باعث گسترش طیف رنگ های پخش شده می شود، به نمایش در می آید. به گفته سامسونگ در این تلویزیون ها رنگ های بهتر، طیف بسیار گسترده رنگی، کنتراست بهتر و حتی حداکثر روشنایی به مراتب بهتر از رقبا را می توان مشاهده کرد. البته در آزمون های انجام شده طیف بیشتر رنگ نسبت به تلویزیون های LED و حداکثر روشنایی به مراتب بیشتر از OLED را می توان در این نمایشگر ها شاهد بود.
تلویزیون های منحنی
برخی از تولیدکنندگان تلویزیون هایی با نمایشگر منحنی را روانه بازار می کنند. اگر یادتان باشد تلویزیون های لامپی یا CRT هم دارای انحنا در نمایشگر بودند، به طوری که انحنا در تلویزیون های CRT به سمت داخل تلویزیون بود اما در تلویزیون های منحنی جدید، انحنا به سمت بیرون تلویزیون است. در این نوع تلویزیون ها به دلیل منحنی بودن پنل نمایشگر، زاویه دید مناسب چشم انسان است. با قرار گرفتن در مقابل تلویزیون پرسپکتیو تصویر کاملا هماهنگ با زاویه دید است. در این تلویزیون ها کیفیت تصویر فرقی با مدل های ساده یا تخت مشابه ندارد. اما نکته منفی در مورد مدل های منحنی این است که با تغییر زاویه دید و نگاه کردن به تلویزیون از کنار، پرسپکتیو به هم می ریزد. پس اگر به فکر خرید تلویزیون منحنی هستید حتما به اتاق نشیمن و محل قرارگیری خودتان فکر کنید.
رزولوشن فول اچ دی (Full HD) یا 4K
تلویزیون های فول اچ دی رزولوشنی برابر با 1080×1920 پیکسل دارند اما تلویزیون های 4K با رزولوشن 2160×3840 پیکسل، چهار برابر تراکم بیشتری از نمونه های فول اچ دی دارند. درست است که کیفیت تصویر در تلویزیون های 4K بهتر از Full HD است اما اگر محتوا و پخش کننده مناسب آن را ندارید یا دانلود فیلم های 4K برایتان به صرفه نیست بهتر است تلویزیون های Full HD را انتخاب کنید. مورد دیگری که به اشتباه برخی ها به آن اشاره می کنند این است که اگر تلویزیونی 4K است دلیلی بر برتری در رنگ ها و کنتراست است. این نکته را یادتان باشد که کیفیت تصویر تا حد زیادی به نوع پنل، بهینه سازی پنل و موتور پردازشی تصویر مربوط است. هیچ گاه یک تلویزیون 4K با پنل معمولی و حداکثر روشنایی کم را با تلویزیون 4K که به پنل بهبود یافته و کلی ویژگی مجهز است مقایسه نکنید.
تکنولوژی HDR
وجود HDR برای تلویزیون، یک ویژگی مثبت است. تکنولوژی HDR که برای کنتراست بهتر، گسترش دامنه رنگ ها و بازیابی سایه ها مورد استفاده قرار می گیرد، یک استاندارد تصویری است. برای دستیابی به این استاندارد، تلویزیون مورد نظر باید به حداکثر روشنایی مد نظر دست یابد. البته اگر دیدید تلویزیونی استاندارد HDR را پشتیبانی می کند، به این فکر نباشید که تمام محتوای پخش شده بهبود می یابد. استاندارد HDR یک موضوع دو طرفه است یعنی هم محتوای شما باید به این استاندارد مجهز باشد هم تلویزیون شما این استاندارد را پشتیبانی کند در غیر این صورت یا از HDR خبری نیست یا با تصویری بهینه روبرو نیستید.
به چشمتان اعتماد کنید نه به حرف های فروشنده
اگر از تلویزیون و مشخصات آن سر رشته ای ندارید، بهترین راه تشخیص تلویزیون مناسب، مقایسه چشمی با دیگر تلویزیون ها با یک محتوای ثابت است. متاسفاه بعضی از فروشنده ها تنها برای فروش محصولشان دست به هر ترفندی می زنند تا خریدار را به خرید تلویزیونی نا مناسب هدایت کنند. شنیده شده که فروشنده ای گفته است با کالیبراسیون تلویزیون تصویر بهتر می شود! بعله این حرف صحیح است اما هر پنلی ظرفیتی برای کالیبراسیون دارد. بهتر است قبل از خرید تنظیمات تصویر را در حالت پویا یا داینامیک قرار دهید تا تصویری نزدیک به نهایت قدرت پنل را ببینید.
اگر اهل فیلم دیدن هستید قدرت پورت USB را چک کنید
بسیاری از افراد اهل فیلم دیدن با هارد اکسترنال یا USB هستند. اگر اهل تماشای فیلم هایی با کیفیت بالا هستید، بهتر است تلویزیونی را انتخاب کنید که قدرت پورت USB مناسبی داشته باشد. برای تماشای فیلم هایی با حجم بالا احتیاج به پهنای باند و قدرت مناسب پورت USB دارید در غیر این صورت با افت فریم یا لگ روبرو می شوید. پورت USB مناسب برای هارد اکسترنال یا HDD برابر با 5 ولت و 1 آمپر است. اگر آمپر کمتر از 1 باشد و حجم فیلم بالا باشد، خصوصا در فیلم هایی با رزولوشن 4K احتمالا با مشکل مواجه می شوید.