از زمانی که خودرو به وسیله ای جذاب و همه پسند بین انسان ها تبدیل شد، جنگ بر سر سرعت افزایش یافت. از همان دهه های اول ورود خودرو به این کره خاکی، شرکت ها به فکر افزایش سرعت محصولات خود بودند والبته این رقابت برای شرکت های بزرگی همچون مرسدس بنز تنها افزایش سرعت نبود بلکه آلمان ها رویای شکستن رکورد سرعت را در سر می پروراندند.
در دهه های نخستین قرن 20 بود که سرعت به مسئله ای هیجانی تبدیل شد و مسابقات بزرگی برای برنده شدند بین خودروسازان و افراد دوست دار این رشته ورزشی شکل گرفت. خودروها کم کم با طراحی بهتر وارد میدان شدند و به این نتیجه رسیدند که آیرودینامیک می تواند یکی از فاکتورهای اساسی برای برنده شدن در یک مسابقه باشد.
تب سرعت روز به روز در حال افزایش بود و کمپانی ها هم به راه کارهای جالبی برای افزایش سرعت و البته مقاومت خودرو در برابر باد دست می یافتند. اما در بین شرکت های تولید کننده خودرو، ستاره نقره ای رویاهای بزرگتری را در ذهن می پروراند. به مرور زمان آلمان ها یاد گرفته بودند که موتورهای قویتر و بدنه های آیرودینامیک تری را بروی خودروهای خود قرار دهند.
مرسدس بنز در سال 1937 خودروی W125 را برای مسابقات Grand Prix آماده کرد. این خودرو از زمان خود سال ها جلوتر بود و به لطف Rudolf Caracciola توانست به جایگاهی ارزشمند در بین خودروهای مسابقه ای برسد. خودروی محبوب W125 از یک موتور 8 سیلند خطی با حجم دقیق 5.662 سی سی استفاده می کرد که می توانست با استفاده از سوپرشارژر قدرت خروجی 595 اسب بخار را تولید کند. البته با بهینه سازی هایی که مهندسین مرسدس بروی این خودرو انجام دادند، خودروی W125 به قدرت خروجی 637 اسب بخار در دور موتور 5800 دور در دقیقه هم دست یافت.
خودروی مذکور توانست در همان سال به نهایت سرعت بیش از 300 کیلومتر در ساعت دست یابد که برای آن سال ها رویایی بیش نبود. البته بخت با مرسدس یار نبود و قوانین مسابقات Grand Prix در سال 1938 تغییر کرد. در این تغییر حجم موتورهای استفاده شده در خودروها به 3000 سی سی محدود شد و W125 جای خودش را به W154 داد.
جالب است بدانید که تا اواسط دهه 1960 خودرویی به قدرت مشابه W125 دست نیافته بود تا اینکه آمریکایی ها با بهینه سازی موتورهای V8 خود، پس از سال ها به خروجی مشابه موتور W125 رسیدند.
اما این تمام ماجرا نبود. مرسدس دست از رکورد زدن بر نداشت و بر اساس خودروی W125 که برای مسابقات Grand Prix آماده کرده بود، خودرویی دیگر با بدنه ای فوق آیرودینامیک به نام W125 Rekordwagen را ساخت. ضریب پسای این خودرو برابر 0.157 بود که نشان از مقاومت بسیار عالی این خودرو در برابر هوا داشت (بعضی از وب سایت ها این عدد را 0.170 می دانند). این میزان ضریب پسا یا درگ، همچنان دست نیافتنی است و بسیاری از خودروسازان آن را معجزه می دانند.
موتور W125 Rekordwagen از نوع V12 با حجم دقیق 5.576 سی سی بود. این موتور می توانست قدرت خروجی 714 اسب بخار را تولید کند اما مهندسین به این میزان قدرت خروجی راضی نبودند و با افزودن یک کاربراتور دیگر این قدرت خروجی را به 736 تا 765 اسب بخار رساندند. قدرت خروجی در دور موتور 5800 دور در دقیقه تولید می شد و از طریق جعبه دنده چهار سرعته دستی به زمین منتقل می شد.
مهندسین مرسدس بنز برای بهبود آیرودینامیک از رادیاتور برای خنک کردن موتور استفاده نکردند. آنها سیستم خنک کننده خاصی را متشکل از 48 لیتر آب و 5 کیلوگرم یخ درست کردند تا حرارت این موتور را دفع کند.
رودولف کاراکسیاولا، که در آن زمان راننده اصلی بخش مسابقه مرسدس بنز بود، در اوایل صبح سرد یک روز جمعه به جاده اتوبان تازه تاسیس بین فرانکفورت و دمرستات رفت تا رکورد سرعت را جابجا نکند. پس از تلاش این راننده و در طی این رکورد زنی، خودروی W125 توانست به حداکثر سرعت 432.7 کیلومتر در ساعت دست یابد.
اما متاسفانه پس از رودولف کاراکسیاولا، راننده دیگری در همان روز قرار بود این رکورد را جابجا کند که با پرواز کردن خودرو و مرگ راننده این رکورد تا 8 دهه به فراموشی سپرده شد.
تصویری از رودولف کاراکسیاولا
تا اینکه در تاریخ 4 نوامبر 2017، کنیخزگ آگرا آر اس توانست با ثبت سرعت 447.19 کیلومتر در ساعت پس از 79 سال این رکورد را جابجا کند. هرچند بهتر است به این موضوع اشاره کنیم که آگرا آر اس با 1360 اسب بخار این رکورد شکنی را انجام داد اما W125 در سال 1938 با موتور 12 سیلندر 736 اسب بخاری به سرعت 432 کیلومتر در ساعت دست یافت. مطمئناً اگر در آن زمان پایداری خودرو و البته علم استفاده از نیروی رو به پایین یا Downforce شکل گرفته بود، با سرعتی بیشتر و البته خاطره خوش آن روزها روبرو بودیم.
حال پس از 80 سال مرسدس دوباره یاد و خاطره W125 را زنده کرده و با رونمایی از کانسپ Vision EQ Silver Arrow می خواهد دوباره آیرودینامیک خودروها را به چالش بکشد. کانسپت جدید مرسدس بنز از یک موتور الکتریکی با باتری های قابل شارژ 80 کیلو وات بر ساعت استفاده کرده است که می تواند قدرت خروجی 738 اسب بخار را تولید کند.
این خودرو می تواند با هر بار شارژ، مسافتی معادل 250 مایل یا 415 کیلومتر را طی کند. در ادامه می توانید ویدیویی از این خودروی فوق العاده را مشاهده کنید.
1 دیدگاه